This weekend I worked on some things on Seblog, and since I did some productive work on other projects today, I feel like I can write a blogpost about it without sounding so procrastinating.

Inspired by Aaron Parecki's monthly overviews, and triggered by @zegnat, who was looking for the same type of page on my site, I started to 'deconstruct' my URLs. You can now remove parts of it and still get useful pages. That was on my list of itches since november 2015 now.

So let me explain my URL design first. This post, for example, is /2017/06/20/1/daily-and-monthly-overviews. This is an idea I got from the wiki, and probably also originates with Aaron. The identifying part of it is the date, followed by an ID (the nth post of that day). The slug is just for humans and can be omitted: you will get redirected to the right one. Some posts don't even have one. This allows for a Whistle-style URL shortener which I run at 5eb.nl. (This post can be found through 5eb.nl/4ox1.)

The first step was to remove the ID, to get to a day view. I just list all the posts that are created on that day, including private posts when I'm logged in, but oldest-first instead of the newest-first order of my feeds. I also display a summary of the day in icons at the top. I'm really pleased with how it turned out!

After that, I also wanted the monthly view, to get a better overview. I'm really pleased with that too, it's nice to go through my old posts this way, seeing old memories. I'm now more interested in importing my Facebook posts too. I am still looking for a way to have some anchor or summary of the day in my monthly view, to find posts quicker, and adding a location like Aaron might do the trick, but I'll have to figure out how to do that still :)

I'm quite happy with this for now!

The past week I mentioned both Martijn and the Twitter-account of the Dutch Railways (@ns_online) in different blogposts. For Martijn, I used a hand-written link with the proper .u-category.h-card classes to person-tag him. [see update below] For @NS_online, I wanted to @-mention them in the POSSE'd tweet. Martijn complained that my blog didn't autolink them, so that's what I fixed now.

I have a new syntax to @-mention (and thus tag) people in my blogposts.

• I want to match names like @name
• I don't want to match the word @-mention itself.
• I want to be able to escape the @-mention with a \, like \@name, so I can talk about @-mentions in a blogposts (this one, actually, I like meta-meta-meta).

Then the syntax. Obviously I use an @-symbol, with a name behind it. I then check the name for the following:

• Is the name on my list of names? Then use the URL I provided.
• Does the name contain a dot? Then assume it's a domain / URL itself, so add replace @ with http:// (@seblog.nl becomes <a href="https://seblog.nl/">Sebastiaan Andeweg</a>)
• And if it doesn't contain a dot, assume it's a Twitter account.

I then fetch the h-card (or profile information) from the resulting URL, and use the name that's there.

There are times, however, where I want to specify the name. In the example at the beginning of this post, I called Martijn 'Martijn', not 'Martijn van der Ven', which is on is h-card. Sometimes a full name makes no sense. So I can add the name I want to use in brackets behind the tag (@Zegnat[Martijn]). This way I have total control over my text (and possible conjugations if I start writing in a language that needs those, not that I speak one).

Then it all comes down to the following syntax:

@namefromcache        > the URL I specified
@someone.com          > that URL
@facebook.com/someone > also the literal URL
@twitteruser          > their Twitter profile URL
@someone[This Person] > my own name for them
\@someone             > escaped tag

I now need to redo my automated webmention-sending, for it does not yet recognise these tags. Manual sending works fine!

Edit: after some discussion during the Virtual HWC EU-time, I realised that just doing @someone is not really person-tagging them. Person tagging is explicitly saying "I am now with this person", which makes sense for photos and checkins, but not always in blogposts.

I added a minor tweak: I can now use + instead of @ to really person-tag someone. The @ is used for just a mention, the +-mention will receive the class="u-category h-card" markup. I don't know how much I will be using that, but I have that option now.

Ik klik weer te snel op ‘vind ik leuk’. Toen ik besloot al mijn likes eerst op Seblog te zetten, werd een like voor mij meer moeite en dus waardevoller. Ik likete alleen dingen die ik echt leuk vond en om er achter te komen of je iets leuk vindt moet je het eerst tot je nemen. In het geval van een artikel is dat dus: lezen.

Bij Facebook vind ik het lastiger om likes eerst op mijn weblog te zetten, omdat de meeste posts op Facebook privé zijn. Ik wil mijn voorpagina hier niet vullen met ‘Seb vindt dit leuk’-links naar pagina's die de meeste bezoekers niet mogen zien. Dus post ik nu dergelijke likes als privé-posts, waarbij ik aangeef dat $friends het mogen bekijken. (Ik heb alleen nog helemaal niets gebouwd dat $friends vertaalt naar toegang voor vrienden, dus niemand kan ze zien, zelfs ikzelf niet.)

Het andere probleem met likes op Facebook is dat ze net iets anders betekenen dan ‘hé wat een goed verhaal’. Een like is op een bepaalde manier een aanmoediging, maar een like op Facebook betekent ook vooral ‘hé ik waardeer jou als persoon’ (of in elk geval het beeld dat die persoon schetst). Tenminste, dat is een oude gedachte van me, van vóór ik stopte, die ik nu weer opnieuw ontdek. En iemand waarderen als persoon kan zónder de inhoud te kennen. Dus klik ik nu op ‘vind ik leuk’ voor ik het artikel dat iemand deelt gelezen hebt.

Ergens mondt dit uit in een discussie over het onderscheid tussen like en favorite, en misschien ook wel de poke. Sommige likes die ik heb gepost zijn meer een favorite, als zijnde een inhoudelijke ‘vind ik leuk’, en sommige likes zijn meer een ‘hé wat leuk dat je gepost hebt’. In die laatste gevallen zou ik er misschien een poke van moeten maken, maar ja, ik weet niet of het wenselijk is om daar een IndieWeb-variant van te hebben.

Uiteindelijk is het ook gewoon je eigen like-policy. Ik denk dat ik gewoon weer wat inhoudelijker naar zaken moet gaan kijken en me niet zo veel moet laten afleiden door Facebook. Binnen de context van Facebook druk je sneller op ‘vind ik leuk’, maar dat betekent denk ik vooral dat je weer terug moet gaan naar je eigen context. In die eigen context is het logischer om ‘vind ik leuk’ uit te delen aan posts die je leuk vindt, en gewoon koffie te gaan drinken met mensen die je leuk vindt.

About your explanation of Micropub: it's not that it enables you to create Notes, it's that it enables you to use other services to post on your own site. This post, for example, I write in Aaronpk's Quill. Thanks to Micropub, Quill can actually post this reply to my site. But Micropub can be used to create whatever post on my site, as long as the client (Quill) and server (my site) both support that kind of post. See it as an open posting API :)

Oh, and I believe step 3 should be WebSub, which is just PubSub. I'm not at step 3 though.

Anyway, welcome to the Indieweb!

Over the last months I’m on IRC more often. I like the simplicity of sending plain-text messages, but from time to time I like to send a picture as well. The best way to do that on IRC is to upload the file somewhere else and send a link. Uploading files can be a hassle though.

I must admit that this problem is somewhat born because I already found a solution for it elsewhere. I followed Aaron’s recipe for creating a folder that uploads images, but for the times I needed it, I found it tedious to drag my screenshots to that folder. So here’s my alteration of it.

My workflow is nearly the same, but I choose the type ‘Voorziening’ (what’s that in English?), which makes it available in the right-click-menu. I can just select a file, right-click, and go to Voorzieningen > Upload to Media Endpoint.

I let it accept images, but you can go for documents in general as well, and the rest of the workflow is the same as Aaron’s. (Make sure to pass the input to the shell script as arguments!) The only thing is that it will receive a list of files, so I changed the shell script to:

for f in "$@"
do
    curl -i -F "file=@$f" -H "Authorization: Bearer xxx" https://example.com/media-endpoint | grep Location: | sed -En 's/^Location: (.+)/\1/p' | tr -d '\r\n' | pbcopy
done

Note that this uploads multiple files and only saves the last url to the clipboard. I just select one file per upload, so that will be fine.

Ik heb zojuist twee privéstukjes op dit weblog gepost. Het is een beetje onzinnig misschien, privéstukjes op een weblog, maar ik vind het idee leuk. Er is momenteel een soort hang naar meer privacy met dingen die je deelt. Twee mensen die ik ken zijn (net als anderen) nieuwsbrieven begonnen in plaats van of in aanvulling op hun blog. Snapchat en Instagrams imitatie van Snapchat zijn ook mooie voorbeelden: mensen delen er foto’s, maar tijdelijker en minder openbaar. Het jammere ervan is dat alle bovengenoemde voorbeelden niet meer tot het web behoren. Privéstukjes op weblogs horen wel bij het web, met alle voordelen van dien.

De stukjes zijn privé omdat ik ze eigenlijk niet goed genoeg vond, maar ik ze wel wilde bewaren binnen mijn weblogarchief. Ik had het daar laatst met Wout over. Op een of andere manier schrijf ik graag voor de openbaarheid. Mijn tekst moet een plekje hebben, dat het af is en dat ik het ergens neerzet en dat mensen daar dan naar kunnen kijken of niet. Dat hoeft natuurlijk helemaal niet, maar ik voel me daar beter bij.

Het alternatief is voor mij een mapje met tekstbestandjes voor ‘drafts’, of een opschrijfboekje met aantekeningen. Maar in beide gevallen voelt dat zo fragiel, zo nietsig. Ik heb stapels opschrijfboekjes die half-vol zijn en waar ik me schuldig over voel als ik er naar kijk en veel te veel mapjes vol schrijfsels waarvan ik niet meer precies weet hoe of wat en wanneer en waarom. Ik vind het fijn om een stukje te kunnen posten op een datum, dan is het af. Met dit privé-systeem kan ik het later altijd weer kopiëren, redigeren en opnieuw publiceren op een nieuwe datum.

Terug naar de stukjes. Je kan er hier een zien. Dat wil zeggen, er is niet zo veel te zien, want de instelling staat gewoon op private: true, wat zoiets betekent als ‘alleen voor mezelf’. In de planning staat wel om een soort inlog-ding te maken zodat vrienden en bekenden bepaalde stukjes kunnen lezen, maar hoe ik dat precies ga vormgeven is nog in brainstormfase.

Ik ben voorlopig weer content.