Kort

I might have to POSSE manual for a while, for Twitter already blocked me once when following a few people at once, but: got a new Twitter account to talk and read about codes and web! #indieweb #manualuntilithurts

Ik heb zojuist een broodje afgerekend met mijn horloge. Welkom in 2014! #applepay #blij #ing

Het jammere aan Vim is: het heeft een enorme leercurve, en de eerste keer dat je daadwerkelijk een paar seconden hebt bespaard omdat je je het perfecte commando herinnerde, ben er je minutenlang over aan het opscheppen tegenover andere Vim-gebruikers. #vim

Het leuke aan stemmen is dat je nog eens ergens komt, paar honderd meter van je huis, waar je nog nooit geweest bent.

So of course your editor does this too, but I just ran ag -l Hidden: | xargs vim and :argdo %s/^Hidden: true/Visibility: hidden/ and :argdo write (and the same for ag -l Private: | xargs vim and :argdo %s/^Private: true/Visibility: private/) on my content/ folder and it feels great.

Gewoon even kijken of mijn Micropub het nog doet. Indien ja: ik ben succesvol verhuisd van server! 🎉

Oh open source. tmux/tmux#1689

Reclame voor een adblocker, ja ja.

De dag die je wist dat zou komen.

Switched my design from using a grey background with white backgrounds for the posts, to a white background for both, and a light fading box-shadow around the posts. I am very pleased with the results!

Oh Javascript.

What did you do this weekend?
- I edited my vimrc-file

Het voelt eigenlijk best lekker om weer in UTC+2 te zitten, en dat terwijl ik theoretisch voorstander ben van afschaffen van de zomertijd i.p.v. de wintertijd. Dat is fijn, want zo heb ik bij afschaffing altijd mijn zin.

Gister suggereerde YouTube een filmpje over het snijden van een ui en ik was benieuwd dus ik klikte en nu staat er allemaal filmpjes over uisnijden voor me klaar. Help.

Dat je na duizenden kilometers reizen toch weer precies die ene millimeter vindt waar je sleutel perfect in past, waarna je ‘thuis’ bent.

Straks komt de zon op en vlieg ik met hem mee. Mijn valentijnsdag duurt 32 uur, waarvan 11 alleen in een vliegtuig. ‘s Ochtends in een land waar mensen chocola geven, ‘s avonds in een land waar mensen anoniem kaartjes sturen.

Een jongen komt binnen in het hostel. Het meisje naast me vraagt aan de hostel-eigenaresse in het Japans of het een Chinees is. Nee, het is een Koreaan. Waarop het meisje in het Koreaans tegen de jongen begint. Hostel-eigenaresse onder de indruk, ik ook. Haar Koreaans blijkt beter dan haar Engels, mijn Japans beter dan dat van hem, de hostel-eigenaresse zegt dat ze soms ook wat Koreaans snapt. ‘Solten wir dann etwas Deutsch reden?’, vraag ik voor de grap, want dat spreekt de hostel-eigenaresse ook. Alle talen door elkaar.

Japans spreken in Japan is een beetje als schoonmaken: ze merken het alleen als je het niet goed doet.

Je weet dat je nerd bent als je in Akihabara bijna staat te huilen bij een Pikachu-spelletje dat je wilde toen je 12 was.

Ik: ‘Ik geloof dat ik zojuist succesvol de EU heb verlaten.’
Pa: ‘Dat moeten de Britten je nog maar eens nadoen.’
#naarjapan