De afgelopen jaren ben ik steeds minder actief op Twitter. Ik tel ongeveer 13 tweets dit jaar, 17 tussen nu en 1 november 2021. Ik heb altijd het idee dat ik in een leeg gat praat: de mensen die mij volgen zeggen niets terug en iedereen die ik zelf volg lijkt mij niet te volgen. Ik heb 480 volgers, maar mijn recente tweet kwam niet boven de 50 weergaven.

Nu met de ontwikkelingen rond de nieuwe Oppervogelman vraag ik me af: moet ik wel welke dag zijn app openen en doorscrollen? Dus nu ben ik weer voor de zoveelste keer terug bij een RSS-reader, ditmaal een Miniflux, gehost en mij aangeboden door Henrique.

Op moment van schrijven zit ik op 10 feeds, na dit weekend met 5 te zijn begonnen. Ik heb namelijk wel vaker feedreaders gebruikt, en altijd val ik in dezelfde val:

• ik gebruik geen feedreader
• ik neem er een, volg een paar mensen
• nog steeds erg leeg
• ik volg iedereen die ik maar kan verzinnen
• aaaaaaa
• ik gebruik geen feedreader

Hoewel ik steeds weer tegen Twitter zeg dat ik geen algoritmische tijdlijn wil, wil ik een algoritmische tijdlijn, blijkt keer op keer opnieuw.

Het grote voordeel van een feedreader is echter dat het me indirect aanmoedigt om meer te bloggen. Dit is waarschijnlijk vreemd: de meeste mensen gaan op Twitter omdat je daar makkelijker kan antwoorden. Omdat ik mezelf de regel heb gesteld dat alle antwoorden ook op dit blog moeten verschijnen heb ik reageren op Twitter zó moeilijk gemaakt dat ik het nooit doe.

Enfin, we zien wel waar deze episode eindigt. De vorige is alweer van 2020, zo blijkt. Wie erover schrijft kan terugvinden.

Quite a while I wrote about building a social reader[^ Then called IndieWeb reader, but social reader is the better term.], but these days I have to admit it went nowhere. The biggest problem with it being that I myself don’t really use any reader to consume stuff: I was not used to keeping up with blogs, I only used to mindlessly scroll through Instagram. These days I got the Twitter app back on my phone again, so I make my scrolls there too.

What does seem to work over the past two months or so, is that I occasionally look at the NetNewsWire Mac app, which I pinned to my dock. Seeing the icon makes me click on it, and this way I do read or skim blogs I follow. I organised stuff by social distance, or something close to it, like Ton suggested. I notice that it makes me sad some people I want to follow as a person are not available via RSS/Atom.

The experience on NetNewsWire is not quite the way I want it, but I figured it is better to use an imperfect setup than no setup at all. I really enjoy being in the loop with content I actually care about, sorted by how much I care about it (thanks Ton). Maybe from here I can improve things (including but not limited to my own RSS format).

NetNewsWire just released an iOS app, so I have to check that out too.

Nice! Ik deed dit inderdaad ook een tijdje: checkins kwamen niet voor in mijn feed, evenals antwoorden zoals deze. Antwoorden staan er nog steeds niet in, maar sinds ik mijn checkins achter een login heb geplaatst, staan de paar die ik wel publiek weergeef gewoon in de hoofdfeed.

Daarnaast heb ik verschillende pagina's voor likes, bookmarks, replies, etc., en je kan ze allemaal afzonderlijk volgen. Ik heb zelfs een aparte feed voor Engelse posts. En dat bracht me op het idee: misschien moet ik een pagina maken op mijn weblog, waar iemand zelf een feed kan samenstellen. Gewoon, een formuliertje waar je kan zeggen: dit wel, dat niet. En dat formulier berekent dan een URL waarop precies die content met die filters staat.

Want het is natuurlijk leuk als RSS-feeds kunnen filteren tussen wat ik publiceer, maar het is efficiënter voor ons beiden als ik je geen posts stuur die je sowieso niet wil zien.