Hier alweer de voorlaatste aflevering van mijn column op de site van WriteNow!.

---

Het is lastig om te beginnen met schrijven. Tenminste, dat vind ik. Soms heb ik tijd en zin om te schrijven, maar dan heb ik geen idee waar het over moet gaan. Ik schrijf dan een beetje onzin op, denken op papier, of ik schrijf helemaal niets en zit al heel snel op Facebook. Het is niet makkelijk.

Maar zo kan het ook opeens andersom zijn: je hebt helemaal geen tijd om te schrijven, maar je hebt zo'n fijn idee dat je wel móét gaan typen, anders is het weg en zit je weer naar die knipperende cursor te kijken. Veel mensen noemen dat moment 'inspiratie', maar echt, als je erop gaat zitten wachten komt het nooit.

Handiger is om het begin een beetje te forceren. Met een eerste zin is de tweede zin al makkelijker. Wat ik zelf vaak moet doen, is mijn innerlijke redacteur uitschakelen. Ik ben heel kritisch op wat ik schrijf. Dat is een goede eigenschap, maar als je je eerste zin al afkeurt voor je een tweede hebt, krijg je nooit een verhaal af. Als het huis eenmaal staat kan je, met een beetje voorzichtigheid, best de eerste steen eruit peuteren zonder dat het huis instort. Maar je hebt die eerste steen wel nodig.

Wat mij ook helpt is om af en toe op papier te typen. Bij de kringloopwinkel heb ik een ouderwetse typemachine gekocht (maar dan wel een hele hippe oranje-rode), waarop ik soms beginnetjes maak. Het voordeel is dat je die eerste steen dan niet weg kan halen, je moet gewoon verder gaan. Bij het overtypen op de computer kan je er altijd nog wat anders van maken, maar dan heb je tenminste iets.

Maar ook als je verder bent kan het nog wel eens tegenzitten. Je hebt je huis en je bent niet tevreden, maar je durft er niet in te gaan hakken, want dan stort het in en ben je al je werk kwijt. Daar heeft de computer gelukkig een hele handige functie voor: kopieer je bestand, zet er een 2 achter en ga met een gerust hart slopen. Ik heb soms wel vijf versies van een verhaal, gewoon omdat het voelt als opnieuw beginnen zonder leeg papier, en dat voelt fijn.

Een laatste vastloper voor mij is vaak de naam van mijn personage. Ik wil dat die goed is. In een kort verhaal is een personage vaak niet meer dan zijn naam, dus moet die ook wel goed gekozen zijn. Gelukkig zijn er meer mensen op zoek naar namen: er zijn talloze sites voor jonge moeders en vaders die op zoek zijn naar een naam voor hun kind. Zelf ben ik erg fan van Apartebabynamen.nl, omdat je daar grafiekjes kan zien met populariteit door de jaren heen. Als ik wil dat mijn personage 22 is, kan ik even opzoeken of de naam geloofwaardig is voor zijn geboortejaar.

Het zijn die kleine dingen waarmee je jezelf over de streep trekt om verder te gaan aan je tekst. En ze zijn ook heel persoonlijk. Maar misschien heb je er iets aan. Het gaat er tenslotte om dat je een tekst wil schrijven.

Omdat we nog aan het begin van de maand zitten hoeven mijn stukjes nog niet zo diepgravend te zijn, vind ik. Vandaag daarom eerst maar eens een korte schets van de digitale mogelijkheden voor boeken. Deels tipte ik het zondag al in het Engels aan, maar een uitgebreider overzicht in het Nederlands lijkt me wel welkom.

Zoals met alle digitale formaten heb je een apparaat nodig om e-books tot je te nemen. Bij muziek heb je aan de welbekende mp3 an sich helemaal niets; je zal er toch echt een computer, mp3-speler of fancy cd-speler voor nodig hebben. Zo werkt het ook bij digitale boeken, hoewel fabrikanten van digitale boeken vaak doen geloven dat je geen ePubs kan openen op je pc. De programma's daarvoor zijn inderdaad wat zeldzamer, maar als je het met Adobe Digital Editions probeert zal het je wel lukken.

Het eerste formaat is dus al genoemd: de ePub. Een ePub is eigenlijk niets meer dan een verzameling HTML-bestanden in een zip-compressie. Een offline website in een digitaal pakje dus. Je kan niet echt alles doen met een ePub wat je ook met HTML kan doen, want je hebt bijvoorbeeld geen muis op een e-reader, maar in basis werkt het hetzelfde. ePub is hard bezig om een standaard te worden (als het dat al niet is) en wordt geprezen omdat het een formaat is dat zich goed kan aanpassen aan het apparaat waarop het wordt afgespeeld. Een e-book in ePub formaat heeft een lettergrote die door de gebruiker zelf wordt ingesteld. Dat, en het feit dat elke e-reader een andere schermgrote heeft, maakt dat een ePub-boek geen vast aantal pagina's heeft. Die flexibiliteit gaat ten koste van opmaakmogelijkheden, waardoor het formaat vrijwel ongeschikt is voor poëzie. Maar voor romans en andere lappen tekst is ePub een goede oplossing. Er kunnen zelfs plaatjes in.

Wie graag de macht houdt over de opmaak van zijn e-book kan terecht bij PDF. PDF is een formaat dat door drukkers en vormgevers wordt gebruikt omdat het er op elk apparaat hetzelfde uitziet. Een PDF is een soort digitale afdruk: het is zo onveranderlijk als een papieren printje (tenzij je diep in de buidel tast voor goede software). Het voordeel van PDF is dus dat je precies weet op welke plaats je regel wordt afgebroken, hoe groot je pagina is, welk lettertype er wordt gebruikt, hoeveel pagina's je bestand heeft; allemaal zaken die je bij ePub niet hebt. Het nadeel is weer dat PDF's niet goed te lezen zijn op apparaten met kleine schermpjes: je moet dan veel inzoomen en heen en weer schuiven.

Boeken(- en internet)gigant Amazon heeft een eigen formaat e-books die je alleen op hun Kindle kan afspelen. En andersom: de Kindle is de enige e-reader waar je geen ePubs op af kan spelen. Het is een poging om piraterij (die veel gebruik maakt van ePub) tegen te gaan, maar tegelijkertijd ook om een volledig gecontroleerde omgeving te creëren. Er zijn gevallen bekend waar Amazon boeken van apparaten van klanten verwijderde omdat de uitgeverij het boek niet meer wilde verkopen. (Stel voor: "dingdong, goedemorgen, wij zijn van Selexyz en volgens ons systeem heeft u X van Y in de kast staan, mogen wij die terug?" of nee erger: X van Y verdwijnt gewoon uit je boekenkast zonder enig bericht.)

Als je écht helemaal los wil gaan met alle functies van de tablet, kan je een app van je e-book maken. Let wel: een app werkt niet op alle platformen: wat je voor iOS bouwt, draait niet op Android en ook Windows is weer een ander verhaal. Bovendien zijn er talloze e-readers met zwartwit-schermen waar je de app wel kan vergeten. Deze onverlichte schermen kunnen zichzelf niet snel genoeg verversen om de toeters en bellen die je graag in een app zou willen stoppen aan te kunnen. Een ander nadeel van dit soort e-books is dat ze heel erg duur zijn om te produceren en zeker in Nederland is het lastig om binnen één platform genoeg kopers te vinden. Anthos probeert het zoals zondag gezegd dapper, met Alles ruikt naar chocola van Sidney Volmer en Gelukkig zijn we machteloos van Ivo Victoria, maar zelf zie ik er niet de toekomst in. Misschien meer daarover later.

Er bestaan nog talloze andere e-bookformaten, maar dit zijn wel de meest gebruikte.