Twee weken geleden zat er een Heel Gek Beest in mijn kamer. Ik schrok ervan, ving het in een glas, en liet hem een nacht zo onder het glas op mijn printer staan. De volgende ochtend liet ik 'm vrij en deed tevreden mijn raam dicht.

Even later zat er een wesp op mijn kamer. Een wesp. Het is niet alsof ik met dit weer mijn raam heb openstaan of zo, dus ik heb geen idee hoe hij hier binnen kwam. Ook de wesp probeerde ik op humane wijze buiten te krijgen, maar eenmaal met het raam open bleef hij in de vensterbank zitten. Te koud buiten. Na lang treuzelen heb ik 'm toch nog vermoord. Sorry wesp.

Twee dagen geleden zat er weer een Heel Gek Beest in mijn kamer. Ik schrok er weer van, ving het in een glas, en liet hem een nacht zo onder het glas op mijn printer staan. Daarna ben ik 'm stiekem een beetje vergeten.

Vanochtend werd ik wakker van gezoem en getok. Dat klinkt als een insect, dacht ik. O ja, het Hele Gekke Beest zit nog in dat glas! Die moet er nodig uit. Maar bij het glas aangekomen bleek het beest zich heel rustig te gedragen. Voorzichtig schoof ik het gordijn opzij en jawel: daar zat een wesp. Hoe zat het ook weer? Tweemaal is de duivel, driemaal is God? We wachten af.

(Inmiddels zijn alle beesten weer buiten.)