Log in
Seblog.nl

Kort

Inmiddels ben ik alweer een paar maanden terug op Facebook, maar ik blijf twijfelen of dat wel een goed idee is. Na het lezen van stukken zoals deze, is die twijfel erger.

Facebook is enger dan bijvoorbeeld Twitter, omdat je op Twitter vooral in je eigen berichtjes bestaat, terwijl Facebook meer probeert jouw online identiteit voor je te zijn. Google is vergelijkbaar eng.

Het stuk observeert aan het eind dat bedrijven als Facebook zich "in toenemende mate [zullen] gaan opstellen als politieke spelers die de nieuwe wereldorde gaan vormen. Ze besturen alleen geen land, maar een wereldwijde gemeenschap van gebruikers."

Op grond van het idee van democratie waarmee ik ben opgevoed heb ik het gevoel dat ik er dan deel van uit moet maken om erover mee te kunnen praten. Voor één moment dacht ik dat ik daarom juist moest blijven. Maar Facebook is geen democratie of vakbond, Facebook is een bedrijf, en hoewel ze zeker goede dingen doen, weet ik niet of ik via deze weg vertegenwoordigd wil zijn.

Ik weet niet of van Facebook af gaan al als een politieke daad wordt gezien, maar ik vrees dat ook op Facebook blijven er een is.

‘“De tijd gaat snel, gebruikt hem wel,” dat zei mijn vader altijd,’ zei mijn vader.

‘Dat is toevallig,’ zei ik, ‘dat zei mijn vader net ook, maar dan over zíjn vader.’

Ik sta vandaag achter een kraam op de keramiekmarkt van Gouda met het tijdschrift van mijn moeder. Naast ons verkoopt iemand schaaltjes met daarop teksten in Comic Sans. ‘Ieder afscheid is het begin van een herinnering,’ leest een voorbijganger voor, ‘die is mooi!’

Wat is dat toch, dat het goede weer tijdens je vakantie eigenlijk pas echt wat waard is als het thuis regende?

The number of slices of German bread and the number of slices of Junger Gouda mild-würzig are off by one. Tomorrow will be a sad day.

Het moest natuurlijk eens fout gaan, zeker in Duitsland. Daarnet kocht ik per ongeluk iets met vlees erin en kwam er pas achter toen ik ervan had gegeten. Ik heb er nog van proberen te genieten ('Ik heb er nu toch al voor betaald en van gegeten, het kwaad is geschied.' en gebakken ham miste ik stiekem), maar het smaakte heel raar. Voorlopig ben ik dus weer vegetarisch.

Het voordeel van in een hostel zitten tijdens het Songfestival is dat je van zo'n beetje alle deelnemende landen wel iemand kan spreken. Dat is pas Eurovisie. Helaas nog geen Portugees gezien.

Ik heb al de hele dag het volkslied van de Sovjetunie in mijn hoofd en ik weet niet of ik me daar zorgen over moet maken.

Het licht dat nu mijn kamer binnenvalt is zó Hollandse meesters dat ik het niet eens ga proberen te instagrammen.

Meer laden