Kort | Seblog

Eigenlijk heb ik wél iets tegen blanke heteromannen die bier drinken en voetbal kijken. Ik doe mijn best daar goed mee om te gaan.

Seb keek Moonlight. (En wil daar nog zo'n icoontje voor maken.)

Hoi. Ik maakte deze website voor Boek op de Bank naar ontwerp van De Mus Ontwerpt. En er staan nog goede namen op ook. Beter kom je. Vanaf 26 april ticketverkoop, maar die moet ik nog even bouwen.

Hoe bizar het weer nu is: er komt damp van de smeltende hagel nu de zon weer volop schijnt.

Trump kronkelt en NRC probeert dat in taal te vatten.

Peddelen met de satéstokjes die we hebben.

Echt hoor, 80% van de gifjes die je tegenkomt op Twitter en Facebook zijn stiekem geen .gif maar .mp4. Als het niet meer is. #fakenews

Kijk, ik ben tegen homofobie, maar ook tegen xenofobie. Verder is het aan politie en justitie.

Ik hoop dat 'val je op mannen?' ooit net zo wordt als 'ben je links- of rechtshandig?' nu is: vroeger beladen, soms relevant, vaak overbodig.

Yaay, mijn weblog is 11 jaar vandaag. Niet dat ik heel die 11 jaar fanatiek geblogd heb, maar het is toch een mijlpaaltje.

Ik keek uit het treinraam en dacht hé, sinds wanneer zit hier een parkeerplaats? Maar het was gewoon de avondspits. #zwaaiennaardea12

Hé jongens, het is NU zomer, oké? In juli gaat het weer gewoon regenen, dus niet dan gaan klagen als je niet nu van het weer geniet 😎

Gezellig hoor, zo’n weekje doen alsof het boekvak leeft. Nu volhouden? Ik heb m’n Netflix opgezegd en probeer m’n boekenkast uit te lezen.

O trouwens, ik sta komende zaterdag op het boekenfeest namens Op Ruwe Planken, maar ik heb liever dat jullie gewoon naar Sven Ratzke, Connie Palmen en Herman Koch gaan kijken, want ik heb al tijden niet meer voorgedragen en het is eng.

Hebben jullie ook zo'n zin in chocoladepepernoten opeens?

Ik heb nog steeds spierpijn van het stemmen tellen.

Het is vandaag pi-dag (03-14), maar ik ben geen wiskundige, dus hierbij een gedicht van Drs. P:

O hallo magnetische kookwekker, wat lig je daar zo op mijn portemonnee te liggen? (Die chipkaarten van tegenwoordig kunnen dat aan, toch?)

Het is de tijd van het jaar dat alle spullen kapot gaan, drie maanden na kerst, maar tijdens de eerste lentedagen, zodat het minder opvalt.

In de tweeënhalf jaar dat ik niet op Facebook zat ben ik gaan geloven dat het een soort dystopisch ding is waaruit ik was losgekomen. Het gekke van dystopieën is dat de utopie er zo dicht bij ligt. Je weet dat McDonalds slecht is, maar in het moment zo lekker kan zijn.

Dus nu na tweeënhalf jaar dacht ik fak it, ik probeer het weer. Geef mij de filterbubbel, de honderden vrienden, het grote verbonden zijn. Geef me alles wat ik dacht te missen, dan geef ik je mijn data weer. Analyseer me volledig, maar vermaak me.

Maar het valt tegen. Facebook blijkt een verzameling van filmpjes en plaatjes te zijn geworden. De content is allemaal games, clickbait, politieke partijen en bedrijven die je iets willen verkopen. Het enige sociale dat eraan lijkt toegevoegd te zijn, is dat er boven elke post staat wie van mijn kennissen het leuk vond.

Waar deelt iedereen dán de mooie verhalen tegenwoordig?

Every social network has its own dynamics, and when you leave for a couple of years, you need to take the time to familiarise yourself with the tone of communication again. At least, that is what I tell myself when I'm spending hours and hours on end scrolling through Facebook.