"Betaal voor kraanwater, want het is even goed als water uit een flesje." Moet water uit een flesje dan niet goedkoper? nos.nl/l/458832
Seblog.nl
Zou die hamsteraanbieding van deze week misschien van een plofkoe afkomstig zijn?
Jeuj, @OrgelVreten met elf man op het podium. Zo kan het ook, voetbalmensen, zo kan het ook! #paradiso
@Tokstwit Hij hangt!
Nog een paar dagen om mooie boeken te kopen voor onder de kerstboom #steunjeboekwinkel
Waarom niet "oorsmeermin", maar "prostaatsgreep" hét eenwoordgedicht van 2012 moet worden: http://hopjesvlatoe.wordpress.com/2012/12/22/een-paar-woorden-over-een-woord/ #ewp
De Bijlmer bestaat nog hoor, mensen.
Nu op Seblog: Het is weer tijd voor de Eenwoordpoëet seblog.nl/2012/12/het-is-weer-tijd-voor-de-eenwoordpoeet/?utm_source=twitterfeed&utm_medium=twitter
Het is weer tijd voor de Eenwoordpoëet
Het is eind december en eind december is de tijd van lijstjes en verkiezingen. Wat was de Beste Bamischijf van 2012? Wat is de Top 10 Langpootmuggen Aller Tijden? Het antwoord hierop komt allemaal nog vlak voor het nieuwe jaar begint. Zo ook De Grote Eenwoordpoëet Eindejaarsverkiezing: wat wordt hét eenwoordgedicht van het jaar? Op 31 december weten we het!
De eenwoordpoëet is bekend van zijn uiterst korte gedichten van slechts één woord. Enkele klassiekers zijn Broccoliliputter, Optelsombrero en de onvergetelijke Perestrooikaas. Vorig jaar won Chili con carnavalsvereniging de eindejaarsverkiezing. Het hele oeuvre is te vinden op Eenwoordpoeet.nl.
Waar moet je dit jaar op stemmen? Ik doe een suggestie. Veel gedichten uit het oeuvre van de Eenwoordpoëet hebben een komisch effect. Ouvertureluurs bijvoorbeeld, maar ook Banaanhalingstekens. Het nadeel van een komisch effect is dat het uitgewerkt is na één of twee keer lezen. Beter zijn de gedichten met een ingenieuzer woordspel. Denk bijvoorbeeld aan Desalnietteminderwaardigheidscomplex en Ikdenkdusikbestatafel. Dit is een sterke categorie, maar het kan sterker.
Tijdens een onderzoek dat ik voor mijn studie heb gedaan, heb ik kennis gemaakt met enkele verhaaltechnische principes. Ze luisteren naar de namen value change analysis, premisse en De Reis van de Held. Kort gezegd komen ze er allemaal op neer dat een tekst pas spannend wordt als er een bepaalde waarde in zit, die verandert gedurende het verhaal. De hoofdpersoon merkt dat zijn verwachtingen ten aanzien van een expeditie niet kloppen en stelt die bij (Nooit meer slapen van W.F. Hermans), of een belangrijke politicus die alle touwtjes in handen heeft, blijkt toch niet zo veel invloed te hebben op zijn zoon (Het diner van Herman Koch).
Een eenwoordgedicht waarin een dergelijke value change zit, is Oorsmeermin. We beginnen met een heel vies woord, maar eindigen juist in iets heel moois. Deze verandering wekt spanning op, niet zo zeer in de thriller-betekenis van het woord, maar meer een mentale spanning. Oorsmeermin is een heel geslaagd gedicht. Ik stel voor dat jullie er allemaal op stemmen.
Maar je mag een top 5 maken. Kijk voor de overige genomineerde woorden op Eenwoordpoeet.nl. Maar bedenk: Oorsmeermin op één!
Ik zou willen dat je af en toe een beetje tijd in een doosje kan doen. Ik heb deze twee uurtjes een andere keer vast harder nodig dan nu.
"Mister, mister, no, it's not allowed, it is not allowed the Christmas tree in the tram."
Wat een zondag. De punt van mijn gele marker bleek beschimmeld te zijn. Nu jullie weer.
Doe mij maar wel een krant
Gisteravond reageerde Jaap Stronks in de uitzending van De kunst van het maken (vanaf 34:45) op de ideeën van Rob Wijnberg om een nieuwe krant te beginnen. De nieuwe krant moet volgens Wijnberg meer reflecteren op het nieuws en meer vanuit de auteurs worden gevuld, in plaats van het nu gebruikelijke inspelen op de actualiteit. Niet meer wat is er gebeurd? maar wat wil ik vertellen? wordt het begin van een nieuw artikel. Leuk idee, ik ben benieuwd.
Stronks' belangrijkste stelling in zijn tv-column is dat men tegenwoordig de sociale netwerken heeft om nieuws te vergaren, zodat de krant overbodig is. We lezen via Twitter, Facebook en Google+ (ehm?) wat onze omgeving heeft gedeeld, wat er interessant is in de wereld en daarmee hebben we eigenlijk alles al. Het filter dat we gebruiken om de enorme hoeveelheid informatie die op het web zweeft behapbaar te maken wordt tegenwoordig gevormd door onze sociale omgeving. Exit krantenredactie.
Maar wacht, nog even niet naar het oud papier graag. Wat krijg je zoal binnen via de sociale media? De betere stukken zijn geschreven door mensen die ervoor betaald worden om ze te schrijven. Die mensen hebben daarmee meer tijd, dus meer ervaring, voor het vergaren van informatie en het schrijven van teksten. We gaan niet betalen voor iemand die er een potje van maakt. Als de krant verdwijnt, waar blijven de goede stukken dan?
Kijk, dit stuk lees je waarschijnlijk ook omdat je het via de sociale media bent tegengekomen en ik word er ook niet voor betaald om het te schrijven. Maar juist daarom zal je dit stuk ook betrappen op spelfouten, minder fraaie zinnen en ook gewoon op inhoudelijke mankementen, dingen waar ik simpelweg nog niet genoeg over na heb gedacht voor ik ze opschreef. Door het toevoegen van een redactie is er een eerste lezer die vóór de publicatie feedback kan geven, zodat de mening beter gevormd wordt en beter wordt opgeschreven.
Bovendien, als je alleen maar leest wat je sociale omgeving je inbrengt krijg je ook nooit iets anders te horen. Wie tekent de verhalen op die in het buitenland gaande zijn? Wie bedient je nog van een standpunt waar je niet om hebt gevraagd, maar die je wel aan het denken zet? Alleen maar sociale media gebruiken zet je in een isolement, misschien geen sociaal isolement, maar wel een opinie-isolement.
Nou stelt Stronks niet letterlijk dat de krant kan vertrekken. Het is meer zijn toon die het lijkt te zeggen. Hij heeft gelijk: het is vreemd dat kranten anno nu nog steeds aan het experimenteren zijn op het internet, terwijl ze er eigenlijk al helemaal thuis zouden moeten zijn. Waarschijnlijk onderkent hij het nut van een goede redactie ook wel. Maar toch, dat vertrouwen op de sociale media als filter, het lijkt me niet genoeg.
Ik ben het eens met Wijnbergs oude visie – het nieuwe heb ik nog niet helemaal doorgrond – een krant moet zich niet meer concentreren op het vluchtige nieuws, dat lezen we wel op internet. Daar zijn websites als Nu.nl, maar ook de sites van de kranten zelf voor. Waar het op papier (en in de digitaal toegezonden betaalde bestanden) om gaat, zijn de achtergronden en de diepere artikelen. Ik las net weer een interessant stuk uit de krant van woensdag. Een goede krant is ook na een week nog interessant.
Daarmee is wat mij betreft dus niet het sociale netwerk de filter voor mijn informatie, maar een groep mensen die ik daarvoor betaal. Of die informatie nu op papier of op een scherm verschijnt: ik betaal voor die filter. En daarmee heeft een krant wat mij betreft bestaanswaarde.
Nu op Seblog: Doe mij maar wel een krant seblog.nl/2012/12/doe-mij-maar-wel-een-krant/?utm_source=twitterfeed&utm_medium=twitter
Ik word toch een beetje onpasselijk van die kippropaganda op tv. #hetmeestveelzijdigestukjevlees
Mijn laptop laat citaten uit Vijftig tinten zien aan een zaal vol geïnteresseerden. instagr.am/p/TLuDeJvoab
Mijn laptop laat citaten uit Vijftig tinten zien aan een zaal vol geïnteresseerden.
35 fouten! :( #grootdictee