Vegan kaas

De afgelopen weken ben ik bezig met vegan kaas uitproberen. Aanvankelijk zag ik het als project om een lange blogpost over te schrijven, waarin ik alle opties die op de markt zijn op een rijtje zet, maar gaandeweg is die afgezwakt tot deze blogpost, waarin ik zeg: het is wennen, maar daarna goed te doen.

Ik eet al een paar jaar (vijf? zes?) geen vlees meer: een lang verhaal waarin een McDonalds op 50 meter naast mijn huis oppopt, en een weggegeven fiets werd omgezet in een avond in een restaurant waar ik het beste – en dus laatste – vlees ooit heb gegeten. Maar de belangrijkste reden is denk ik dat ik mezelf hypocriet vond dat ik wel vlees at als ik het niet herkende, maar niet als er nog bot aan zat.

Al een tijdje ben ik ook wat aan het zuivel-minderen, en de 'zuivel is niet zo zuiver als we denken' reclames maken dat ik daar nog net weer iets bewuster op let. Ik koop nu zelf geen kaas meer voor op brood, maar dat was ergens wel een gemis, want wat doe je er ander op? Ik ben fan van hagelslag maar alles heeft grenzen.

De vegan kaas biedt uitkomst. Vaak zijn deze kazen op kokos-basis, lijkt het, en hoewel dat je dat in het begin ook erg goed proeft, merk ik dat het me nu nauwelijks nog opvalt en dat ik het gewoon zie als een plak kaas.

Mijn trainingsplan om aan vegan kaas te wennen, wat stiekem ongeveer mijn eigen pad is: eet eerst een maand geen kaas. Koop daarna de vegan komijnenkaas van de Albert Heijn. Omdat de komijn extra smaak geeft en daarmee de specifieke vegan-smaak verhult, is dit misschien wel een goede start.

Probeer vervolgens eens de pittige smeltkaas van WildWestland. Ik heb hem zelf niet gesmolten, maar ik heb inmiddels een tosti-ijzer, dus als hij weer eens voorradig is ga ik dat zeker proberen.

Probeer daarna de Violife kazen. Er is een 'normale' en een Goudse variant, die ik in die volgorde heb geprobeerd. Volgens mij zijn dit hele prima kazen. Op dit punt in het proces kon ik al bijna niet meer beoordelen of dit nu écht zo goed naar kaas smaakte, of dat ik gewoon aan vegan kaas gewend was.

Ik heb net ook nog de Albert Heijn huismerk Goudse kaas geprobeerd en die was ook oké. Mijn stelling hierin is: ja, het is een ander smaakje, zoals ook soya-yoghurt en havermelk net een ander smaakje hebben, maar daar kan je aan wennen en als je er eenmaal aan gewend bent zijn ze heel lekker. Dat is het bespaarde dierenleed wel waard.