Seblog.nl

Ik ben de hele dag thuis, behalve dat ene moment dat PostNL volgens hun site heeft uitgekozen om voor mijn deur te staan.

De tijd van Verdana 10px is over. Sorry. Het is nu gewoon de tijd van maximaal 12 woorden per regel. Dat heet leesbaarheid.

Als ik een artikel tegenkom met van die miniletters dat ik toch wil lezen doe ik gewoon Inspect Element en p { font-size: 18px; }

Oké, hier zijn het Japanse teken voor ‘concurreren’ en een emoji. Zoek de verschillen: 競 👯

Ik moet stoppen met boeken kopen van mensen die ik ken. Jullie schrijven me arm.

Ik snap niet waarom mensen ‘milliliter’ afkorten naar ‘ml’. Dat is toch zonde van al die l en i’s?

Ik blijf ebooks lezen in bed onhandig vinden. Vooral omdat mijn voornaamste ebookreader een MacBook Pro is. Maar het gaat.

Ik deed mijn keukenla open en toen lagen daar opeens koekjes. Kan daar geen Europese regelgeving voor komen, dat ik een waarschuwing krijg?

Instagram geeft me reclames voor psychologen tegen depressie. Vindt het algoritme me dan depressief en zo ja, hoe serieus moet ik dat nemen?

Ik heb dus, omdat mijn tijdlijn er vol van staat, ook maar de gedomesticeerde antilope opgezet. Het is best oké. #kuddedier

De vraag is dus: van wie is die neus dan? :o twitter.com/Athenaeum/status/693029133023121408

Vandaag leerde ik de prachtige woorden 人殺し (hitogoroshi, moord) en 殺人者 (satsujinsha, moordenaar). Tekens omdraaien, totaal andere uitspraak.

@jeltenieuwhuis Ik durf je dorpshuisretweet niet te liken, maar hier: 🌟

Na twee dagen sporadisch met mijn drie tomaten te hebben gejongleerd ga ik ze nu toch echt opeten met een beetje mozzarella en olijfolie.

Koffie is het nieuwe melk.

Er blijft ook echt geen boom heel. Totale ontbossing hiero. En dat allemaal voor een bredere autoweg. Arm milieu.