Nu op Seblog: WriteNow!-column: Komen tot een verhaal bit.ly/11jKEFW
Seblog.nl
WriteNow!-column: Komen tot een verhaal
Hier alweer de voorlaatste aflevering van mijn column op de site van WriteNow!.
Het is lastig om te beginnen met schrijven. Tenminste, dat vind ik. Soms heb ik tijd en zin om te schrijven, maar dan heb ik geen idee waar het over moet gaan. Ik schrijf dan een beetje onzin op, denken op papier, of ik schrijf helemaal niets en zit al heel snel op Facebook. Het is niet makkelijk.
Maar zo kan het ook opeens andersom zijn: je hebt helemaal geen tijd om te schrijven, maar je hebt zo'n fijn idee dat je wel móét gaan typen, anders is het weg en zit je weer naar die knipperende cursor te kijken. Veel mensen noemen dat moment 'inspiratie', maar echt, als je erop gaat zitten wachten komt het nooit.
Handiger is om het begin een beetje te forceren. Met een eerste zin is de tweede zin al makkelijker. Wat ik zelf vaak moet doen, is mijn innerlijke redacteur uitschakelen. Ik ben heel kritisch op wat ik schrijf. Dat is een goede eigenschap, maar als je je eerste zin al afkeurt voor je een tweede hebt, krijg je nooit een verhaal af. Als het huis eenmaal staat kan je, met een beetje voorzichtigheid, best de eerste steen eruit peuteren zonder dat het huis instort. Maar je hebt die eerste steen wel nodig.
Wat mij ook helpt is om af en toe op papier te typen. Bij de kringloopwinkel heb ik een ouderwetse typemachine gekocht (maar dan wel een hele hippe oranje-rode), waarop ik soms beginnetjes maak. Het voordeel is dat je die eerste steen dan niet weg kan halen, je moet gewoon verder gaan. Bij het overtypen op de computer kan je er altijd nog wat anders van maken, maar dan heb je tenminste iets.
Maar ook als je verder bent kan het nog wel eens tegenzitten. Je hebt je huis en je bent niet tevreden, maar je durft er niet in te gaan hakken, want dan stort het in en ben je al je werk kwijt. Daar heeft de computer gelukkig een hele handige functie voor: kopieer je bestand, zet er een 2 achter en ga met een gerust hart slopen. Ik heb soms wel vijf versies van een verhaal, gewoon omdat het voelt als opnieuw beginnen zonder leeg papier, en dat voelt fijn.
Een laatste vastloper voor mij is vaak de naam van mijn personage. Ik wil dat die goed is. In een kort verhaal is een personage vaak niet meer dan zijn naam, dus moet die ook wel goed gekozen zijn. Gelukkig zijn er meer mensen op zoek naar namen: er zijn talloze sites voor jonge moeders en vaders die op zoek zijn naar een naam voor hun kind. Zelf ben ik erg fan van Apartebabynamen.nl, omdat je daar grafiekjes kan zien met populariteit door de jaren heen. Als ik wil dat mijn personage 22 is, kan ik even opzoeken of de naam geloofwaardig is voor zijn geboortejaar.
Het zijn die kleine dingen waarmee je jezelf over de streep trekt om verder te gaan aan je tekst. En ze zijn ook heel persoonlijk. Maar misschien heb je er iets aan. Het gaat er tenslotte om dat je een tekst wil schrijven.
Grapjassen. instagr.am/p/XE8yLYvofY
Grapjassen.
Volgens mij rij ik nu door de gemeente Haren. Spannend. #trein
Meisje in de trein epileert haar wenkbrauwen met een pincet. Ik kan niet eens fatsoenlijk typen zo hard schommelen we. Respect.
Ik ga straks heel hard met de trein langs Meppel rijden. #zinin
Als ik op papier 'n gedicht lees waarvan de laatste regel begint met 'Geen reactie', sla ik die regel over, alsof 't bij de interface hoort.
Woei! "wist niet dat richtbaak een woord was, maar toch 81% van de Nederlandse woorden juist #woordofniet #taaltest woordentest.ugent.be"
Mannetje Pug is toch wel leuk hoor, echt. http://www.ans-online.nl/wp-content/themes/mimbo/images/pugweek6.jpg
@LEONR0MER Wil je alsjeblieft stoppen met me steeds volgen en ontvolgen? Ik word gek van die mailtjes. Volg me, of niet, maar blijf daarbij.
Met een ov-fiets kan je ook in het Kronenburgerpark zitten. instagr.am/p/WmSNxcPoZB
Met een ov-fiets kan je ook in het Kronenburgerpark zitten.
Nu op Seblog: WriteNow!-column: De toekomst van de schrijver seblog.nl/2013/03/writenow-column-de-toekomst-van-de-schrijver/?utm_source=twitterfeed&utm_medium=twitter
WriteNow!-column: De toekomst van de schrijver
En daar is weer een WriteNow!-column! Als je hem hier leest klopt de verwijzing in de eerste alinea beter.
Op mijn eigen weblog ben ik begonnen met 'de maand van het digitale boek'. Het idee is simpel: de hele maand schrijf ik stukjes over de digitalisering van het boek, om zo antwoord te vinden op de vraag waar het boek naartoe gaat. Om een beetje in het thema te blijven schrijf ik hier een stukje over de toekomst van de schrijver.
Want waar droom jij eigenlijk van, als jonge schrijver? Wil jij je debuut op een e-reader presenteren, of heb je liever dat het op papier staat? Moet het een vuistdikke roman zijn, of schrijf je liever een verzameling literaire tweets bij elkaar?
De toekomst van de schrijver is onzeker. Vaak hoor je dat er sprake is van ontlezing: steeds minder mensen lezen boeken, steeds meer hangen voor de tv, de computer of anderszins. Maar aan de andere kant hoor je ook mensen zeggen dat literatuur 'hot' is. Om het nog meer te relativeren: hoeveel mensen lazen er vroeger? En lezen we juist niet meer door de komst van het internet? Het is een beetje lastig om er de vinger op te leggen.
Literatuur is dus hot, zegt men, maar wat vooral hot is, zijn de literaire avondjes. Lekker bier drinken met een schrijver, dat staat interessant. Dat niemand het boek gelezen heeft, laten we voor het gemak even achterwege. Daar kan je sceptisch over doen, maar bedenk: het is wel een belangrijke bron van inkomsten voor veel auteurs.
Vooral voor dichters: je mag blij zijn als alle 500 exemplaren van je eerste bundel worden verkocht, maar met 10% royalty's en een winkelprijs van 19 euro heb je dan maar 950 euro verdiend. Je hebt meestal niet elke maand een bundel (als je dat wel doet kopen ook minder mensen hem, vrees ik), dus ervan leven is lastig. Daarom is het ook zo fijn als je voor zo'n avondje voorlezen 250 euro ontvangt. En je kan dat best een paar keer per maand doen. Om Buwalda te citeren: 'er is altijd wel ergens in Nederland een groep mensen die op een schrijver zit te wachten.'
Dus, moeten we dan maar ophouden met schrijven voor het lezen en alleen nog maar voordragen? Nee, zo werkt het helaas ook weer niet. Je bent pas een schrijver als je een boek hebt, anders komt er niemand naar je literaire avond. En het liefst kom dat boek ook uit bij een erkende uitgeverij. Wel zonde van al dat ongebruikte papier in die boekenkast misschien, maar zo werkt het.
Nu op Seblog: Digiboek voor leken seblog.nl/2013/03/digiboek-voor-leken/?utm_source=twitterfeed&utm_medium=twitter
Digiboek voor leken
Omdat we nog aan het begin van de maand zitten hoeven mijn stukjes nog niet zo diepgravend te zijn, vind ik. Vandaag daarom eerst maar eens een korte schets van de digitale mogelijkheden voor boeken. Deels tipte ik het zondag al in het Engels aan, maar een uitgebreider overzicht in het Nederlands lijkt me wel welkom.
Zoals met alle digitale formaten heb je een apparaat nodig om e-books tot je te nemen. Bij muziek heb je aan de welbekende mp3 an sich helemaal niets; je zal er toch echt een computer, mp3-speler of fancy cd-speler voor nodig hebben. Zo werkt het ook bij digitale boeken, hoewel fabrikanten van digitale boeken vaak doen geloven dat je geen ePubs kan openen op je pc. De programma's daarvoor zijn inderdaad wat zeldzamer, maar als je het met Adobe Digital Editions probeert zal het je wel lukken.
Het eerste formaat is dus al genoemd: de ePub. Een ePub is eigenlijk niets meer dan een verzameling HTML-bestanden in een zip-compressie. Een offline website in een digitaal pakje dus. Je kan niet echt alles doen met een ePub wat je ook met HTML kan doen, want je hebt bijvoorbeeld geen muis op een e-reader, maar in basis werkt het hetzelfde. ePub is hard bezig om een standaard te worden (als het dat al niet is) en wordt geprezen omdat het een formaat is dat zich goed kan aanpassen aan het apparaat waarop het wordt afgespeeld. Een e-book in ePub formaat heeft een lettergrote die door de gebruiker zelf wordt ingesteld. Dat, en het feit dat elke e-reader een andere schermgrote heeft, maakt dat een ePub-boek geen vast aantal pagina's heeft. Die flexibiliteit gaat ten koste van opmaakmogelijkheden, waardoor het formaat vrijwel ongeschikt is voor poëzie. Maar voor romans en andere lappen tekst is ePub een goede oplossing. Er kunnen zelfs plaatjes in.
Wie graag de macht houdt over de opmaak van zijn e-book kan terecht bij PDF. PDF is een formaat dat door drukkers en vormgevers wordt gebruikt omdat het er op elk apparaat hetzelfde uitziet. Een PDF is een soort digitale afdruk: het is zo onveranderlijk als een papieren printje (tenzij je diep in de buidel tast voor goede software). Het voordeel van PDF is dus dat je precies weet op welke plaats je regel wordt afgebroken, hoe groot je pagina is, welk lettertype er wordt gebruikt, hoeveel pagina's je bestand heeft; allemaal zaken die je bij ePub niet hebt. Het nadeel is weer dat PDF's niet goed te lezen zijn op apparaten met kleine schermpjes: je moet dan veel inzoomen en heen en weer schuiven.
Boeken(- en internet)gigant Amazon heeft een eigen formaat e-books die je alleen op hun Kindle kan afspelen. En andersom: de Kindle is de enige e-reader waar je geen ePubs op af kan spelen. Het is een poging om piraterij (die veel gebruik maakt van ePub) tegen te gaan, maar tegelijkertijd ook om een volledig gecontroleerde omgeving te creëren. Er zijn gevallen bekend waar Amazon boeken van apparaten van klanten verwijderde omdat de uitgeverij het boek niet meer wilde verkopen. (Stel voor: "dingdong, goedemorgen, wij zijn van Selexyz en volgens ons systeem heeft u X van Y in de kast staan, mogen wij die terug?" of nee erger: X van Y verdwijnt gewoon uit je boekenkast zonder enig bericht.)
Als je écht helemaal los wil gaan met alle functies van de tablet, kan je een app van je e-book maken. Let wel: een app werkt niet op alle platformen: wat je voor iOS bouwt, draait niet op Android en ook Windows is weer een ander verhaal. Bovendien zijn er talloze e-readers met zwartwit-schermen waar je de app wel kan vergeten. Deze onverlichte schermen kunnen zichzelf niet snel genoeg verversen om de toeters en bellen die je graag in een app zou willen stoppen aan te kunnen. Een ander nadeel van dit soort e-books is dat ze heel erg duur zijn om te produceren en zeker in Nederland is het lastig om binnen één platform genoeg kopers te vinden. Anthos probeert het zoals zondag gezegd dapper, met Alles ruikt naar chocola van Sidney Volmer en Gelukkig zijn we machteloos van Ivo Victoria, maar zelf zie ik er niet de toekomst in. Misschien meer daarover later.
Er bestaan nog talloze andere e-bookformaten, maar dit zijn wel de meest gebruikte.
Nu op Seblog: Is HTML the solution for digital reading? seblog.nl/2013/03/is-html-the-solution-for-digital-reading/?utm_source=twitterfeed&utm_medium=twitter
Is HTML the solution for digital reading?
_Zoals gezegd komen er drie Engelse blogposts op Seblog. Ze horen bij het vak The Digital Book en zijn ook op dit weblog te lezen._
As you may have noticed, we live in quite an interesting time regarding publishing. As the digital revolution evolves, new publishing forms are coming up. At this point we can not yet say which format we will be using for publishing over ten or twenty years. New publishing formats are rising as well: in search for new standards, every format has a chance of becoming it.
At this moment, ePub is doing a great job in becoming the standard for e-books. Other types of publishing, such as journalism, are more likely to use HTML websites and mobile apps. A Dutch example of a news medium that uses a native app is the television broadcaster NOS. NOS uses an app for both Android and iOS, which provides a list of recent articles, as well as video's, that are also published on their website. Another example is the Dutch newspaper NRC, who launched the iPad-only app NRC Reader. In this app subscribed users get eight articles a day from the original newspaper, that aren't published on the NRC website.
But apps are also used for more bookish publications. A few Dutch publishers have experimented with publishing novels as e-books in app-format. Examples of these are Alles ruikt naar chocola by Sidney Volmer and Gelukkig zijn we machteloos by Ivo Victoria, both published for iPad by Anthos. Those apps contain the text of the paper novel, as well as movies of the authors reading the text and other extra's like music files that where mentioned in the novel and short stories that aren't in the paper version.
But is it really necessary to create a native app to publish these novels? Not for the novel itself. The given examples are enriched with extra's to make use of the unique capabilities of the tablet, but those remain extra's: they don't belong to the text itself. Publisher Jason Pontin says that native apps are not necessary for publishing text. By running a game or a service like Facebook, one wants to take advantage of the device's CPU in order to render the service. But in case of text and photo's, sometimes with a movie, the web browser does a great job. Thus, HTML is the future of publishing, Pontin says among others.
The advantage of HTML is that it's not tethered to any service, like Amazon's Kindle-formats. Also, HTML is already a standard: almost all devices can read it. By leaving the pages on a web server, it's also easy to have your content up to date. An ePub, once downloaded, can not be automatically updated. In some environments, such as Apple's iBook Store, the reading application takes care of the updates in ePub: when there is a new file, the application will download it right away. Many e-readers, however, have not such an option.
But that last point isn't really the problem of ePub, it's the problem of connectivity. A HTML file can also be loaded onto a device that is not connected to the internet. For keeping your HTML files up to date you still need that connection to the server. The only difference is that we're used to HTML as a format that is downloaded for just one reading session. In a world with always connected devices and everlasting bandwidth, HTML reading could be an option, but unfortunately that's not the case right now.
Another problem of a server connected reading model, is that the publisher should keep the files of the publication up to date, at all time. An advantage of HTML is that you can style your publications yourself, but the styling has to be kept up to date, so that it matches todays aesthetic and technical standards. A reader reading an old book, will forgive the publisher on style, since he has no options to update it. A HTML page, however, can be updated and so it has to.
The paper book is a very fixed form, as Florian Cramer points out. You can always pick up and read it: the technology to access a paper book will never be outdated, it is just there. In that way, it stands opposite to the web, where every page is created when asked for and therefore changes a lot. Thus HTML, as part of the web, is not really a useful format for preserving texts, as the electronic equivalent of a book. For texts that we want to preserve we should take another format with less maintenance work.
An offline HTML file could also be used for preserving data, but for that purpose, ePub is a more efficient format. The ePub-format contains very clean HTML, in a very basic way that does not require much maintenance. Also, the compression of ePub makes it a better choice for offline storage and reading.
So, let's use online HTML for reading the e-news and ePub for reading the e-books.
Broer @Wutter heeft iets in de boter geschreven en heeft er daarna omheen gegeten tot ik langs kwam. instagr.am/p/WY9CBRPobD