Dit weekend elke dag om klokslag tien online: de dingen die ik heb gemaakt tijdens de Waaiweek. En omdat ik op maandag geen college heb vandaag de laatste aflevering van de serie. Dit hing in de Waaihal aan de muur, met het volgende bordje:

## Bijlmerposters Sebastiaan Andeweg _Digitale print, 2012._ Schrijver en kunstenaar Sebastiaan Andeweg (Voorschoten, 1989) verhuisde afgelopen zomer naar de Bijlmer. In een reactie op de daar bestaande anti-Bijlmer-sentimenten maakte hij tientallen propagandaposters. Critici discussi�ren over de vraag of Andeweg zijn uitlatingen meent, of dat het hier gaat om een spontane uiting van moderne kunst.

Dit weekend elke dag om klokslag tien online: de dingen die ik heb gemaakt tijdens de Waaiweek. Gister liet ik drie drieluiken zien. In de laatste had ik lijntjes getekend die me deden denken aan metrokaarten. Ik dacht: laat ik een metrokaart gaan tekenen. Na een uur geofictief bezig te zijn geweest heb ik besloten een metro door Nijmegen aan te leggen. Het resultaat is als volgt:

En daarbij had ik ook twee artists impressions van metrostations in Nijmegen gemaakt. Hier zijn de oplossingen voor op het Centraal Station en bij het Valkhofpark.

Het is te hopen dat de gemeenteraad van Nijmegen deze plannen hoort en in uitvoering gaat brengen. Een wereldstad als Nijmegen kan niet zonder uitgebreid metronetwerk.

Omdat ik maandag geen colleges heb: morgen de laatste aflevering!

Dit weekend elke dag om klokslag tien online: de dingen die ik heb gemaakt tijdens de Waaiweek. De Waaiweek stond in het teken van de drieluiken. Nadat ik bij de IKEA een drieluiklijst had gemaakt en die had gevuld, begon Tim Pardijs ook spontaan te drieluiken. Er werden op gegeven moment zelfs drie tv's met beelden neergezet: hoe drieluikig wil je het hebben? In mijn wisseldrieluiklijst heb ik steeds nieuwe drieluiken gemaakt. Hier zijn mijn drie drieluiken:

Morgen associeer ik verder op dit laatste drieluik.

Dit weekend elke dag om klokslag tien online: de dingen die ik heb gemaakt tijdens de Waaiweek. We beginnen met de inspiratieloze meuk die je aan het begin van de week maakt. Helaas kwam ik pas op woensdag in actie, waardoor het samenviel met het zine dat we bij het Cultuurfeest maakten. Hier mijn pagina:

Situatie 1

Een man staat tegen een boom geleund. Een andere man komt aanlopen. Er valt een tak uit de boom. De andere man pakt de tak op.

**ENE MAN**: Tak? (Nederlands)

**ANDERE MAN**: Tak. (Pools: ja)

**ENE MAN**: Tack. (Zweeds: bedankt)

Situatie 2

Een man staat tegen een boom geleund. Een andere man komt aanlopen met een hond. De hond gaat voor de voeten van de eerste man liggen en baart een puppy.

**ANDERE MAN**: Kut. (Nederlands)

Andere man herpakt zich.

**ANDERE MAN**: Kut? (Zweeds: puppy)

**ENE MAN**: Kut. (Fins: goed)

De andere man vertrekt met de hond. De eerste man blijft blij achter met zijn nieuwe puppy.

Situatie 3

Een man staat tegen een boom geleund. Een andere man komt aanlopen met een hond. De hond gaat voor de voeten van de eerste man zitten en poept.

**ENE MAN**: Né drôle? (Frans: grappig geboren)

**ANDERE MAN**: Nee, drol. (Nederlands)

Het waait weer eens, ditmaal in Nijmegen. Terwijl de wandelaars wandelen maken wij vier dagen lang een zine op Habana. Vandaag staat in het zine een kaart van Nijmegen, voor wie de zomerfeesten niet kent maar er toch graag deel uit van wil maken. Zoek hier op waar je moet zijn. Klik voor groter!

Er zijn dingen gebeurd. Het volgende is meldenswaardig.

Enkele weken terug heb ik niet de finale van WriteNow! gewonnen, dat deed Vincent Van Meenen. Wel sta ik met het verhaal Topless in een bundel met daarin alle 15 finaleteksten. Je kan het hier, hier of hier bekijken.

Tijdens Waai op Oerol heb ik een IJsbrand 2 gemaakt, die vervolgens ook weer verloren is gegaan door een gecrashte harde schijf. Om het geheel nog wat legendarischer te maken maak ik er hier melding van, in de hoop dat de vier bestaande exemplaren heel veel geld waard worden onder verzamelaars. Ik heb er zelf geen.

Dit stukje schreef ik gister op Oerol. Ik doe net alsof het echt waar is, maar ik rook niet.

dinsdag 19 juni

12:16
Ik loop over een pad met fietsers. Uit de bosjes komt muziek. Het zal wel een voorstelling zijn.

12:19
Ik hoor mensen klappen, dus het was een voorstelling.

12:23
Er zijn hier veel mensen en ik heb de zee nog niet gezien. Het is net alsof het hier geen eiland is. Ik ga de zee zoeken.

12:31
De mensen van de voorstellingen doen alsof het eiland van hen is. Op de boot al. Alsof de boot al een activiteit op zich was, middel en doel omgedraaid.

12:38
De zee is moeilijk te vinden als je de paden blijft volgen. We kunnen ook zonder. Ik heb net het pad verlaten. Mijn benen moeten nog wennen aan het gras en de takken, maar dat lukt nog wel. Ik moet oppassen voor water. Natte schoenen zoek ik niet.

12:55
Volgens mij zag ik net een schaap.

12:57
Ik heb het schaap gevonden. Er zijn meer schapen op dit eiland, dat weet ik, maar meestal zijn ze niet alleen. Deze wel. Er is hier verder niemand, alleen ik en het schaap.

13:11
Het schaap doet niet zo veel. Ik kijk van een afstand hoe het graast. Ik wil een sigaret roken maar dat kan niet als je zo alleen met een schaap en de natuur zit. Ik heb sowieso geen aansteker bij me.

13:23
Het kan aan mij liggen, maar volgens mij zei het schaap net iets tegen me. Ik kon het niet heel goed verstaan, maar het ging over de wind en het eiland, over het strand en de zee. Ik vroeg het schaap waar de zee was, maar het schaap zei niets meer.

13:37
Ik ben het schaap vragen blijven stellen, af en toe. Het schaap bleef zwijgen, tot ik vroeg wat hij van de eilandgasten vond. Kleine domme drenkeling, zong het schaap. Waar ben je toch geweest? Ik ben maar weggelopen.

13:47
Ik ben zelf maar naar zee gaan lopen. Het schaap kreeg ik niet mee. Ze zeggen dat het op een eiland niet uitmaakt welke kant je op gaat, dat je altijd wel zee tegenkomt, vroeg of laat. Tot nu toe heb ik niets gezien.

14:02
Ik ben het schaap kwijt. Ik had samen op een duin willen zitten, naar de zee kijken. Maar ik zie alleen maar gras.

Ten behoeve van de mystiek: de hier beschreven voorvallen hebben min of meer echt zo plaatsgevonden.

1

L.
Hé, ik zag je in de Lindenberg!

SEB
De Lindenberg?

L.
Ja, dit weekend.

SEB
Ik ben maar één keer per jaar in de Lindenberg en dat is eind november. Het zal wel iemand anders zijn geweest.

L.
Nee, je was het. En je had een nummer van Op Ruwe Planken in je achterzak.

SEB
Wat? Ik zou nooit een nummer van Op Ruwe Planken in mijn achterzak stoppen.

L.
Je was het echt.

2

Mijn moeder vertelt me over vroeger. Het was moeilijk om mij een naam te geven, zegt ze, bij iedere naam had mijn vader wel een leerling in de klas zitten die hem niet aansprak. Uiteindelijk kwam hij bij Vincent, dat vond hij een mooie naam. Misschien dat hij me ook wel naar Van Gogh wilde vernoemen. Maar toen kwam mijn moeder een heel nare jongen tegen die Vincent bleek te heten. Het was gelijk weer van de baan. Uiteindelijk is het Sebastiaan geworden.

3

K.
Ha, was jij zaterdag in de Ensuite?

SEB
De wat?

K.
De Ensuite, gaybar in Utrecht?

SEB
Nee, ik ken die tent helemaal niet.

K.
Gek, ik dacht echt dat jij daar was. Ik dacht al, waarom zegt hij niets.

4

Het is een uur of acht 's avonds en ik ga naar Nijmegen. Den Haag Centraal is weer rustiger na de spits, maar er zijn nog genoeg mensen. Ik twijfel nog even of ik langs de AH To Go moet gaan, maar besluit dat het beter is om gewoon maar in de trein te gaan zitten. Spoor 3, de trein naar Utrecht komt net aanrijden.
Als ik langs de trein loop zie ik in een groep mensen die verderop uitstapt iemand zwaaien. Het duurt niet lang, of het hele clubje dames staat te zwaaien. Het zal wel achter me zijn, maar iets in hun blikken zegt me dat ze naar mij zwaaien. Vincent roept er een. Ik stap in zodra ik bij een deur ben.
Vincent, blijven de dames roepen. Ze stoppen voor het raam, door de open deuren hoor ik ze. Nee, ja, ik dacht écht dat het Vincent was, jij ook? Ja, echt Vincent.

5

MARIJN SIKKEN
Al met al heeft dit verhaal zoveel potentie dat wij er graag de winnaar van WriteNow! 2012 van maken. Van harte gefeliciteerd, Vincent van Meenen.

6

Als ik op Terschelling uit de bus stap heb ik de Noordhoek snel gevonden. Er loopt een vrouw met een hondje. Het hondje komt blaffend op me af. Het zal je rugtas wel zijn, zegt de vrouw. Mijn rugtas piept inderdaad een beetje. Hou op, zegt de vrouw tegen het hondje. Als je tegen iedere rugzak moet blaffen krijg je het nog druk deze week. Het is net Vincent.

Uit een droom:

Ik zit achter mijn laptop en kijk in de bovenhoek. Het is 15:00. Willem komt langslopen. Ik vraag hoe laat ik nou moest optreden. 19:00 zegt Willem. Het is festival en het thema is helden. Ik heb Willem beloofd om een stukje over helden te schrijven en die voor te dragen, maar ik heb eigenlijk helemaal niets geschreven. Daarom schrijf ik het maar live, ter plekke. Ik heb besloten iets grappigs te doen met een powerpoint, maar het wil voor geen meter.

Omdat ik wel half door heb dat het een droom is, komen de volgende vragen op:

• heb ik wat ik geschreven heb wel echt opgeschreven?
• als ik in mijn droom iets in mijn Moleskine heb geschreven, staat dat dan ook in mijn echte Moleskine?
• kan ik de gedachten in mijn droom naar een computer sturen, zodat ik ze kan bewaren?
• als ik het in mijn droom heb opgeschreven, kan ik het dan op z'n minst in mijn droom lezen?

Vanavond heb ik dienst als Dichter aan Tafel. Het werkt als volgt: je gaat uit eten in Dudok Arnhem. Behalve menukaart, de wijnkaart en de desserts, staat er ook een kaart op tafel met daarop gedichten. Die gedichten kan je ook bestellen. Als je een gedicht bestelt, komt er een dichter naar je tafel om het bestelde gedicht voor te dragen. Zo simpel is het.

Het wordt iets ingewikkelder als ik zeg dat ik geen gedichten heb. Vanavond draag ik dus zines en korte verhalen voor. De meeste dichters kunnen wel een lijstje van 10 gedichten maken. Ik kwam met Aap, IJsbrand en El Camino nog niet heel ver. Uiteindelijk schreef ik ook 'Zoals in Franse misdaadseries' op als titel, terwijl ik daar nog helemaal geen verhaal bij had. Dat zien we dan wel.

Enfin. Aangezien het vanavond is, heb ik gisteravond maar even een verhaal geschreven bij die titel. Je vindt 'Zoals in Franse misdaadseries' in de verhalensectie van Seblog, maar beter kom je vanavond natuurlijk even bij Dudok eten.

Tot vanavond!

In Nijmegen noemen we de meimaand een Roze Meimaand. Waarom, en wie we precies zijn, dat weet ik niet, maar het is fijn dat er in mei veel roze dingen te doen zijn (vooral: roze feestjes).

Boeken

Films

Muziek

Gister zaten Wout, Elske en ik op een terrasje. Elske plukte een zin uit een boekje en toen speelden we collectiefje. Nu hebben we alledrie een verhaaltje dat begint met dezelfde zin.

Toen onze oom eindelijk begreep dat hij geen keus had, gaf hij ons een teken. We snapten het. Eén voor één stonden we op en liepen we naar de kamerdeur. Daar gingen we in een rijtje staan. Marja stond voorop, want zij was de grootste. We vormden een trappetje, vlak voor de kamerdeur, en wie over ons heen zou stappen zou Onze Lieve Heer een kus kunnen geven.

Oom stond op. Hij zei niets. Hij keek even naar Onze Lieve Heer en toen via Marja het rijtje af. 'Ach,' zei hij. Met iets van wroeging haalde hij een citroen tevoorschijn. We bekeken de citroen, maar niet te gretig. Gretigheid is ons niet waardig, had moeder gezegd toen ze wegging.

'Dit,' sprak oom, 'is een citroen.' Hij wees een beetje op de citroen en legde toen zijn hand erop, alsof hij bang was dat de citroen weg zou springen. 'Het is...'

Verder is oom nooit gekomen.

Gisteravond schreef Wout Waanders een tekst bij de discussie in LUX Live. Ik heb dat ook wel eens gedaan, volgende week mag ik weer, maar gister was Wout aan de beurt. Helaas kon ik me niet inhouden, dus heb ik deze schaduwtekst over de avond geschreven. Wouts tekst lees je hier.

Werkeloze afgestudeerden

een opera naar Grieks voorbeeld

PRESENTATOR
Het is heel moeilijk een baan te vinden.

KOOR VAN AFGESTUDEERDEN
Ik wil een baan.
Ik wil een baan.
Ik wil een baan.

MANAGER
Nee, jullie zijn met teveel.

PRESENTATOR
Kijk, het gaat mis. Sensatie!

KOOR VAN AFGESTUDEERDEN
Ik wil een baan!
Ik wil een baan!

PROFESSOR
Je moet zo veel mogelijk plannen maken
een plan dat in meerdere scenario's past.
Dat werkt, dat werkt.

PRESENTATOR
O ja?

KOOR VAN AFGESTUDEERDEN
Ik wil een baan.
Ik wil een baan.

PROFESSOR
We moeten meer netwerken
straks nemen de robots het over.
Iedereen moet een zelfstandige professional worden.

MANAGER
Iemand een baan?

KOOR VAN AFGESTUDEERDEN
Ik wil die baan!
Ik wil die baan!

MANAGER (wijst op het koor)
Jij!

UITVERKORENE
Ja! Ik heb een baan!

KOOR VAN AFGESTUDEERDEN
En wij dan?
En wij dan?

PRESENTATOR
Er is nog steeds geen werk!
Jottem! Sensatie!

PROFESSOR
Nevenfuncties!
Nevenfuncties!
Iedereen aan de nevenfuncties!

KOOR VAN AFGESTUDEERDEN
Nevenfuncties!
Nevenfuncties!
Iedereen aan de nevenfuncties!

(muzikaal intermezzo)

KOOR VAN AFGESTUDEERDEN
Ik heb een nevenfunctie.
Ik wil een baan.
Ik heb een nevenfunctie.
Ik wil een baan.

MANAGER
Jullie hebben allemaal nevenfuncties! Jullie zijn met teveel!

PRESENTATOR
Kijk, er is nog steeds een probleem. Sensatie!

AFGESTUDEERDE
Ja, presentator. Hoe kom jij aan die baan?

KOOR VAN AFGESTUDEERDEN
Ja, presentator. Hoe kom jij aan die baan?
Ik wil die baan.
Ik wil die baan.

PRESENTATOR
Ho, nee, dat gaat zo maar niet!

KOOR VAN AFGESTUDEERDEN
Ik wil die baan!
Ik wil die baan!

(koor valt over presentator heen)

PROFESSOR
Nou, dat was het weer voor vanavond. Er is hier geen werk meer te vinden verder. Fijne avond nog en wel thuis.

(het doek valt)

Vandaag ging ik, veel te laat, naar de Lindenberg voor de prijsuitreiking van de Nijmeegse voorronde van WriteNow. Ergens had ik onraad moeten ruiken toen ze me in Berlijn belde of ik kwam. Het samenzweerderige toontje van het gesprek was me wel opgevallen, maar ik had het weer verdrongen, want ik kon het best verzonnen hebben.

Als je dit leest wil dat zeggen dat ik in de bus zit naar Berlijn. Dat heb ik zo afgesproken met mijn weblog. Ik heb hem gisteravond al verteld wat hij moest doen, om 10:00 uur een stukje online zetten met deze tekst enzo. Het gekke is: misschien ben ik nu wel dood. Je weet nooit, met die bussen.

Na meer dan een jaar met een variatie op het thema 'K2' te hebben rondgelopen is Seblog dan eindelijk in een nieuw, zelfgemaakt jasje gestoken. Nu ook met een agenda, een pagina met verhalen en een zinepagina!