Dat je trots vertelt dat je twee soorten kijken hebt ontdekt. Aan de ene kant is er je licht fotografische geheugen, dat welliswaar niet zo werkt als in Rainman, maar zeker wel op foto’s nemen lijkt. Aan de andere kant is er het snel kijken naar de achterspiegel, en genoegen nemen met ‘de idee van een auto’, daar ergens achter je.

Dat er dan op dat moment van zowel voor als achter een goudmetallic Skoda aan komt rijden, zodat je allebei even niet meer weet wat nou de voorruit en wat nou de achterspiegel is.

Als mijn fotografische geheugen een export-functie had, had ik hier een foto bij gepubliceerd.