Een van de dingen die me heel erg bevalt van dit nieuwe 'tweeten op mijn weblog', is dat ik na het schrijven van een stukje niet geconfronteerd word met stukjes van anderen.

Ik kan stukjes van anderen altijd nog lezen, op hun eigen moment. En zo hoeft het schrijven van een stukje niet meer te betekenen dat ik anderhalf uur verdwaald ben op sites waar ik eigenlijk geen tijd voor heb. Twee minuten blijft twee minuten.