'Dit is het dan,' zei Freek toen we er waren. Het was het inderdaad. Iedereen stond erbij en keek ernaar. Het was het onmiskenbaar.

Na een tijdje stilte was het Dolf die als eerst iets zei.

'Maar, wat is het dan?'

Ook nu weer stilte. Ieder voor zich wist dat hij het niet wist, maar iedereen behalve Freek dacht dat Freek het wist. Freek had gedaan alsof hij het wist.

'Ik weet het niet,' zei Freek uiteindelijk.

Wisten wij veel.