Seb naar Salou

Dagen nadat ik mijn ticket naar Reus had geboekt, ontdekte ik dat het strand van Reus eigenlijk aan een andere stad toebehoord. Het ligt er dan ook een kilometer of 9 vandaan. En van die stad heeft volgens mij iedere Nederlander die bekend is met het verschijnsel 'zonvakantie' wel gehoord: het is Salou.

Dus toen dacht ik: laat ik dan ook maar even naar Salou gaan, want dan snapt men ook weer waar ik heen ga. Reus kent vast niemand en om het nu aan te duiden als 'bij Barcelona' (zoals Ryanair doet) vind ik bedrog. Twee uur in de bus is niet vlakbij. Arme medepassagiers uit het vliegtuig, die om een uur of twaalf nog druk op zoek waren naar een bus die er überhaupt heen ging.

Maar 7 kilometer is niets, dus ik dacht gewoon een voetreis naar Salou te maken. Dat ging aardig, maar net niet helemaal. Dankzij het wifi-netwerk van de McDonalds waar ik nu zit, kan ik op Google Earth zien dat ik Salou op 4,7 kilometer genaderd was. Maar ja, toen kwam mijn parallelweggetje uit bij een nachtclub langs de grote weg, waarna het niet meer verder ging. Ik heb nog wat geprobeerd om een nieuw parallelweggetje te vinden, maar dat lukte niet. Omdat ik ook niet mijn leven wil wagen om in Salou te zijn, ben ik maar omgekeerd, in plaats van langs de snelweg gaan lopen.

Nu zit ik te twijfelen of ik de bus zal pakken naar Salou, of dat ik gewoon in Reus blijf om hier de stad een beetje te zien. Het voordeel van Salou is dat ik daar op het strand kan gaan zitten en nog wat boeken voor school kan lezen (romans, goddank). Het nadeel is dat ik geen flauw idee heb wat de bus kost. Maar dankzij het internet in deze McDonalds weet ik dat straks waarschijnlijk wel.