Log in
Seblog.nl

Kort

Ik dacht dat we in maart 2020 allemaal hadden geleerd wat exponentiële groei is, maar gezien de verbaasde gezichten is dat toch niet helemaal blijven hangen.

Ik heb dus net voor het eerst in mijn eentje in een rijdende auto gezeten. Na 700 meter moest ik al stoppen om bij te komen van het idee, maar daarna ging het prima. Ik en iedereen die ik tegenkwam leeft nog.

Ik weet niet zo goed waar ik zenuwachtiger voor ben/was: het rijexamen of de afspraak om mijn rijbewijs op te halen bij de balie, maar als ik het meet naar slapeloosheid is het kennelijk dat tweede.

Dat gevoel dat ze uiteindelijk toch zeggen: ha, gefopt. Gelukkig mogen we vanaf morgen ook weer doelloos in de trein zitten. Goed getimede investering van me.

Net 37km gefietst, ben zo blij dat dat weer kan. Ligt meer aan het weer dan aan maatregelen, dacht ik eerst, maar ook niet: nu iedereen op het terras zit zijn de fietspaden weer begaanbaar.

Ik kan best accepteren dat de meerderheid van Nederland graag Willem-Alexander als ceremonieel staatshoofd heeft, maar zou ik daar ook graag af en toe over willen stemmen.

Kunnen we stoppen met de spelling ‘Tokio’ voor 東京? Liever ‘Tokyo’, of ‘Tookjo’ als je het echt Nederlands wil houden. ‘Tokio’ slaat echt nergens op. Thnx.

De meeste Nederlanders zeggen natuurlijk 'van hier tot Towkiejow'. Daar gaat het eigenlijk al mis.

Sownow koto wa taaihen des nee. Hontow nie owmowsjierooi.

Ik: Hey, het huis waar ik via de achterkant altijd naar binnenkijk staat te koop.

Funda: De woning is voorzien van veel privacy aan de achterkant, vrij uitzicht en geen inkijk van achterburen!

Oké Funda.

Buh ik heb dus per ongeluk vandaag van 10 tot 23:15 gewerkt zonder echt pauze en ‘normaal’ wandel ik dan nog even een rondje om van de vierkante ogen af te komen maar ja, avondklok.

Je huis opruimen terwijl je computer ein-de-lijk de achterstallige updates aan het installeren is die je al maanden aan het wegklikken bent is best wel een goede coronaproof besteding van je eerste paasdag al zeg ik het zelf.

Het wordt toch wel donker in huis.
Ik, voorzichtig: 'wanneer gaat de zon onder?'
Siri zet direct het zich aan: 'één minuut geleden.'
Ik, vertwijfeld: 'dankjewel.'

Ik ga denk ik weer naar bed, straks nog eens proberen. Wat een trieste dag. Ik ben blij met een groot D66, maar niet ten koste van zo veel links. Waarom zo veel groei op rechts ook? Vier jaar is lang zo.

Ik heb de laatste tijd steeds meer Karin-momentjes. Is dit een effect van de lockdownisolatie of word ik gewoon oud?

Meer laden