Een beetje space opera is 90 tot 120 duizend woorden. Handig lijstje. theswivet.blogspot.nl/2008/03/on-word-counts-and-novel-length.html
Kort
Ik schreef een stukje over jezelf tot iets zetten. seblog.nl/kaartenbakkaartjes
De laatste tijd omring ik mij met adviezen. Veel pluk ik van internet, sommige verzin ik zelf. Zelfverzonnen is om ze op kaartenbakkaartjes te schrijven. Soms zie ik het stapeltje liggen en blader ik er doorheen. Dingen als: Denk aan morgen, hoe voel je je dan over vandaag? en Doe alsof je iemand bent die het kan. Bij Niet met je benen over elkaar zitten schrik ik altijd op, betrapt. Kort stukje op Seblog is ook weer zo'n ding. In mijn notitieboekje staat: je kunt de dingen ook doen als ze niet comfortabel voelen. De dingen beginnen altijd met een oncomfortabel gevoel.
Ze bedoelen het goed.
Vannacht droomde ik dat ik hele dure horloges kocht en die dan opat. Goedemorgen 2015.
In 2015 ben ik perfect op de hoogte van de Japanse feestdagen. instagram.com/p/xUM_e1voaT
Oud en nieuw is het feest van de klok. Er zijn maar weinig dagen waarop ik me zo bewust ben van tijd.
'Dit is de tweede keer in mijn leven dat ik om ID gevraagd wordt,' zeg ik terwijl ik de kaart overhandig. Dat krijg je met mijn lengte. Zelfs die keer dat ik op mijn zestiende verjaardag een biertje ging halen, zei het kassameisje er tot mijn teleurstelling niets over. 'Ik doe gewoon mijn werk hoor,' mompelt ze nors.
Alle wasmachines in het washok zijn bezet. Ik was volgend jaar wel.
Als Harry Mulisch nou instagram had gehad.
Kak, ik zag net op de weer-app dat het alleen 's ochtends regent. Nu mag ik niet met de metro van mezelf. Dictator ben ik ook.
Heerlijk, vrouwen met windmeefietsen gebruiken als windschild. Zeker als ze door hebben dat je ze volgt. #creep
月火水木金土日
In de categorie 'het was maar 49 cent': appeltaartmousse. Mocht dit mijn laatste tweet zijn dan weet u waarom.
Meeuw. instagram.com/p/wd6tYxPodM
Had ik al gezegd dat ik mezelf een racist vind? npodoc.nl/documentaires/series/2doc/2014/december/zwart-als-roet.html
Discobowlen. instagram.com/p/wSCaS4voVz
Oké, valt mijn jaarlijkse taaitaaipop-craving eens samen met Sinterklaas, zijn ze op.
Ik weet niet of ik dit jaar Sinterklaas durf te vieren hoor. De spruitjes zijn in de bonus.
Aan de keukentafel dan, me aan mijn kop zeurend dat Griet van Gerrit 't nooit zo ver zou laten komen. Maar ik weet dan weer meer over Griet.
De puristen onder jullie vinden me natuurlijk 'n slechte huisvrouw. Ik ben twee uur te laat met het eten. Nu zit de man hongerig op de bank.
De was is klaar en nu schil ik aardappelen. Alleen nog vier koters en een man en ik ben een echte oudhollandse moeder.