Het is donker en ik sta bij de fietsenrekken naast het station. Mijn fiets vinden is nooit zo'n opgave, daar is mijn geheugen goed genoeg voor, het is het achterlicht dat 's avonds moeilijk doet. Steeds als ik op het knopje druk gaat hij aan, tot ik het loslaat. Steeds als ik er een klap tegen geef staat hij aan, tot ik hem loslaat. En ik heb laatst verdomme de batterijen vervangen. Als hij dan even brandt geeft hij fel licht. Nog een keer klikken, slaan, klikken, slaan. Hij blijft uitvallen. Slaan, klikken, slaan. Om niet mijn hele fiets te molesteren besluit ik maar gewoon te gaan fietsen zonder licht.

Zal je net zien, denk ik al fietsend, dat ze juist nu staan te controleren. Terwijl ik altijd achterlicht heb, terwijl ik altijd mijn ID-kaart bij me heb, terwijl ik zelfs op dit soort tijden voor rood stop als het zo doodstil is dat je je afvraagt of er ooit wel auto's hebben gereden over die weg.

Ja maar meneer, zal ik zeggen. Ik ben een hele brave jongen. Ik stop altijd voor rood. En kijkt u toch zelf: hij doet het niet. Ik heb net de batterijen vervangen, ik doe er alles aan om te zorgen dat hij het doet, maar de fietsenmaker heeft me gewoon een fiets met flutlampen verkocht. Ziet u voorop? Die is ook stuk, daarom nu dat opkliplichtje. Ja, die had ik achter ook, al drie, maar de achterlichten stelen ze altijd. Daar zou u eens achteraan moeten gaan. Ik kan toch moeilijk gaan lopen.

Of zal ik gewoon doen alsof ik niet wist dat hij kapot is? Goedenavond meneer. Wat? Geen achterlicht? Jaw– o, wat vreemd? Ik heb hem net toch echt aangezet meneer. O, krijg nou. Ah nee, hij doet het niet. Dat wist ik echt niet hoor. Kunt u even helpen, ik krijg hem niet aan. Nee, dan zal ik maar gaan lopen. En dan hopen dat ze me geen boete geven.

Of ik maak het gewoon nog iets absurder. Ja, dat klopt meneer, dat heb ik ook, achterlicht, dat ziet u toch? Ja, daar, die rode. Kijk, voor zit de witte, die staat aan toch? Ja, nou, hier die achterste ook. Ziet u een verschil? Ja, die achterste is rood natuurlijk. Nee echt agent, hij staat echt aan! Moeten we even aan iemand anders vragen wat die ziet? Volgens mij komen we er zo niet uit. Nee, u kunt mij niet beboeten, ik ben niet in overtreding, hij heb gewoon licht!

En toen ik met al die scenario's in mijn hoofd thuis aankwam, dacht ik blij dat het me gelukt was. Geen agent gezien en geen smoesjes hoeven gebruiken. Ik stap af en kijk naar mijn achterlicht. Die staat aan.